Muhammad Ali,
wêreldkampioen driemalig,
glo meer binnegoed as bek,
het ge-Rumble-in-the-Jungle,
ge-Thrilla-in-Manila;
selfs buite die kryt óm
geveg, baklei, geboks
vir vryheid van spraak.
"No Vietcong ever called
me a Nigger", byt hy terug.
Gestroop van titel en eer;
selfs bokslisensie op
vyf-en-twintig verloor
toe hy Viëtnam kets.
Driejaar lank die kryt belet:
hierdie god van die harpuis.
Met tronkstraf opgeskort bly
hy "float like a butterfly,
sting like a bee"
teen swartlyste in:
dié vrypostige, allemin-
tige, vreeslose Louisville Lip.
Totdat 'n groter,
venyniger opponent
as Foreman, Frazier,
Liston of Norton
hom ont-
troon, planke
toe stuur:
Parkinson,
'n skadu-bokser,
se kris-kruis:
een-twee-drie …
een-twee-drie …
© Joan Hambidge